تفاوت اندوخته و ذخیره

ساخت وبلاگ

تعریف اندوخته         
اندوخته واقعی است زیرا مقداری از سود هر سال میباشد كه طبق مصوبه هیئت مدیر ه از حساب سود انباشته كسر و به حساب اندوخته برده میشود كه زیر فصل حقوق صاحبان سهام میباشد . مانند اندوخته توسعه وتكمیل               
اندوخته یک نوع محدودیت در تقسیم سود است و جزو حقوق صاحبان سهام است.     
اندوخته به دو نوع تقسیم می‌شود:1- اندوخته قانونی 2- اندوخته اختیاری ( که انواع مختلف دارد )              
اندوخته قانونی 5% سود خالص است (در صورتی‌که شرکت سود ده باشد) و تا زمانی‌که به 10% سرمایه برسد اجباری است.

تعریف ذخیره

ذخیره تقریبا براوردی است و برای اینكه به اصل تطابق درآمدها وهزینه ها عمل كرده باشیم باید بعضی از هزینه های یك سال كه ممكن است در سال مالی بعد معلوم میشود را تخمین وبه حساب ذخیره آن حساب ببریم . ذخیر ماهیت بدهی دارد اگر ما هزینه ها را به حساب ذخیره نبریم آنگاه ناچاریم در سال بعد با حساب سود زیان انباشته عمل كنیم كه این نیز منجر به تجدید وارائه صورتهای مالی میشود.مانند ذخیره هزینه های معوق كلا ذخیر طرف بدهكار حساب هزینه است مانند استهلاكات و مطالبات . 
ذخیره نوعی بدهی است که زمان تسویه و یا تعیین مبلغ آن همراه با ابهام نسبتاً قابل توجه است.ذخایر را می‌توان از سایر بدهی‌ها متمایز کرد، زیرا در مورد زمان تسویه و یا مبلغ آن ابهام وجود دارد.   
ذخیره باید در صورت احراز معیارهای زیر شناسایی شود:          
1) واحد تجاری تعهدی فعلی (قانونی یا عرفی) دارد که در نتیجه رویدادی در گذشته ایجاد شده است.          
2) خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد محتمل باشد.           
3) مبلغ تعهد به گونه‌ای اتکا پذیر قابل برآورد باشد.

کاربرد اندوخته و ذخیره

اصطلاحات اندوخته و ذخیره در بسیاری از موارد بجای یکدیگر استفاده می گردند.اما می توان موارد کاربرد آنها را به شرح زیر تفکیک نمود:
1- اندوخته:              
تخصیص و محدودیت در سود انباشته عموما بر اساس پیشنهاد هیات مدیره و تصویب مجمع عمومی و یا بموجب رعایت مفاد قراردادها و یا الزامات قانونی انجام شده و یکی از شیوه های گزارشگری تخصیص و محدودیت در سود انباشته ، نمایش مجزای آن در ترازنامه می باشد.این تخصیص و محدودیت در سود انباشته ،اندوخته نامیده می شود. مانند:اندوخته قانونی، اندوخته احتیاطی(عمومی)، اندوخته اختیاری(قراردادی) و......     
2- ذخیره:               
اصطلاح ذخیره معمولا در موارد زیر کاربرد دارد:        
الف- جهت حسابهای دارایی کاه که اینگونه حسابها نشان دهنده کاهش شناسایی شده در بهای تمام شده برخی اقلام دارایی بوده و باعث می گردند که داراییها مذکور به خالص ارزش بازیافتنی منعکس شوند.مانند: ذخیره مطالبات مشکوک الوصول، ذخیره کاهش ارزش موجودیها و سرمایه گذاریها.هرچند استهلاک انباشته نیز یک نوع حساب دارایی کاه می باشد ولی به جهت تفاوت در نوع کاهش در داراییهای ثابت مشهود(استهلاک، کاهش ارزش داراییهای ثابت مشهود محسوب نمی شود) از اصطلاح ذخیره در این خصوص استفاده نمی شود.  
ب- جهت بدهیهایی که زمان تسویه و یا تعیین مبلغ آنها، توام با ابهام نسبتا قابل توجه است.مانند: ذخیره مزایای پایان خدمت، ذخیره مالیات بر درآمد، ذخیره تضمین کالا و ..........

 

گنجینه حسابداری...
ما را در سایت گنجینه حسابداری دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : محمد سالاری ابرقوئی bilanaccounting0352 بازدید : 4084 تاريخ : سه شنبه 10 بهمن 1391 ساعت: 3:03